من احتمال دادم این‌که از کتب بنی‌فضال سؤال شده (عن أبي محمد الحسن بن علي ـ عليهما السلام ـ أنه سئل عن كتب بني فضال فقال: خذوا بما رووا، وذروا ما رأوا [وسائل الشيعة (الإسلامية) 18: 72/ 79]) ولی از کتاب عمار خیر ـ با این‌که خود کتاب عمار هم از کتب فقهی مهم بین فطحیه بوده ـ، جهتش این بوده که کتاب او را به‌شکل کتاب فتوا می‌دیده‌اند، نه به‌شکل کتاب روایی. روش بنی‌فضال آن است که فقهشان متن روایت است و متون روایات را آورده‌اند، اما به‌نظرم عمار دستکاری کرده. به‌نظرم کتاب عمار چیزی مانند «من لا یحضر» و مجموعه‌ای از فتاوا و روایات است. «موطّأ» مالک هم روایات دارد و بعد اجتهاد خودش را نوشته و بعد باز صحبت علمی می‌کند. به‌نظرم کتاب عمار هم مانند اینها هم روایت است و هم فتوا و در روایت هم نقل به معنا کرده؛ چون مثلاً این متن (فإذا علمت فقد قذر) الآن جای دیگر نیامده. (آیت الله استاد حاج سید احمد مددی الموسوی ، خارج اصول فقه ، ۱۳۹۶/۱۱/۲۳